Wat is homeopathie?

Homeopathie is een geneeskunst gebaseerd op de leer van Dr. Samuel Hahnemann (1755-1843), een Duitse arts, professor en apotheker. Homeopathie is afgeleid van de Griekse woorden homoios en pathos die “gelijksoortig” en “ziekte” betekenen. 

Het doel van de homeopathie is de levenskracht van het lichaam te stimuleren om ziekte duurzaam, snel en zachtzinnig te genezen. Deze geneeswijze is gebaseerd op het gelijksoortigheidsprincipe, ook wel het Similia principe genoemd. De Latijnse versie hiervan is similia similibus curentur: het gelijke met het gelijkende genezen. Hierin is een verschil tussen reguliere geneeskunde en de homeopathische behandeling te definiëren. De reguliere medische behandeling berust op de veronderstelling dat het lichaam een symptoom voortbrengt en men een medicijn moet toedienen om het desbetreffende symptoom te verlichten. Dit is een diepgeworteld denkbeeld dat een automatische reflex is geworden in het denken van de arts en de patiënt. Hahnemann doorbrak deze gedachten gebaseerd op experimenten met kinine waarvan bekend was dat het een genezende werking had op malaria. Hij schreef een middel voor welke gelijksoortige symptomen teweeg bracht wanneer deze bij een gezond persoon werd toegediend.

‘Een stof die symptomen teweegbrengt bij een gezond persoon is in staat deze symptomen bij een ziek persoon te genezen.’

Door middel van schudding en verdunning wordt een zo laag mogelijke dosis van de oorspronkelijke stof verkregen, dit wordt potentie genoemd. In de klassieke homeopathie wordt gebruik gemaakt van de kracht van een zo laag mogelijke dosis, waarbij schadelijke invloeden van de meer materiële dosis bespaard blijven, en voldoende krachtig is om uw lichaam aan te zetten zichzelf te herstellen.

‘Klassiek homeopaten dienen homeopathische middelen toe met als doel het zelfgenezend vermogen van een individu te stimuleren, zodat de vitaliteit verbetert. Al met al is een homeopathische behandeling gebaseerd op een zo hoog mogelijke gelijksoortigheid tussen de totaliteit van u als individu en het geneesmiddel, waarbij een zo laag mogelijke materiële dosis van het geneesmiddel ingezet wordt. Oftewel een zo’n klein mogelijk zetje met een, op het lijf geschreven middel, geeft het grootste resultaat tot zelfgenezing.